Hasretiyle beni hasta eyledi
 Halimi sormaya dost senmi geldin
 Su garip gönlümün bagi bostani
 Ayvasi turuncu dost sen mi geldin

 Bülbüler otüyor dostun bagindan
 Arzum anim kaldi gögsün aginda
 Ellerim kelepçe cellat yolunda
 Kollarim çözmeye dost senmi geldin

 Abdal Pir Sultan'im sen seni düsün
 Güzelsin sultanim bulunmaz esin
 Giyinmis kusanmis türlü kumasin
 Bezenmis be destan dost senmi geldin

Siir: Pir Sultan Abdal
Müzik: Anonim

.:KALBİMBİR ÇİÇEKTİR MUNZUR DAĞINDA:.
 Kalbin bir çiçektir munzur dağında
 Halden bilmeyene yoldurma nazlı
 Varsın hazan olsun sevda bağında
 Güllerin tomurcuk soldurma nazlı

 Çiçekler koklayıp renkler almışsın
 Gül kalbini sevdalara salmışsın
 Böyle aşık bak çaresiz kalmışsın
 Bu günlerde geçer aldırma nazlı

 Savurma yellere körpe tenini
 Sahte gülücükler üşütür seni
 Dost olur sanma her yüze güleni
 Dalına baykuşlar kondurma nazlı

 Sularla akarsın günle gülersin
 Sevdalar üstüne türkü söylersin
 Vefasız bir yari söyle neylersin
 Yükünü gam ile doldurma nazlı ...






       
     .:MUNZURUN KIZI:.
 Bir yangın yeri idi özlemim hasretliğim
 Tutuşan dizelerde yine aşk ile doluyum;
 Her mısra ile yine yeni bir durak yeriyim...
 Çiğdem adını umut içinde kalarak yazdım;
 Umutlu ve mutluyum aşkımızın baharında..
 Şimdi aşk zamanıdır ve aşk ömrün baharıdır..

 Şarkılanan mısralarda aşkı aramaktayım;
 Nakaratlarla ismini tekrar tekrar andıkça
 İçimde bir umut kabarır; sevgi yine galip
 Aşk ile durak durak sevgiyi anarım içimde
 Tekrarlanan duraklarda yangın yeridir özlemin

 Bir yangın yeri idi özlemim, hasretliğim
 Tutuşan dizelerde yine aşk ile doluyum;
 Her mısra ile yine yeni bir durak yeriyim...
 Hasretinle tutuşur bu sevda yüklü yürek
 Özleminle yine kalem döner yazarım adını
 Dağlara, taşlara, ırmaklara ve de kalbime.. 

                                      
     .:DERSİM:.
Haykırdım
Bırakın beni
Arkama dönüpte bakamadım bile
Çekin çirkin ellerinizi üstümden
Çekmediler
İyice sıktılar ellerimi
Gözlerim , mil çekseydiler keşke
Acısını çekerdim sadece
Şimdi
Ayrılığın
Toprağıma vedanın hüznünü yaşıyorum
Bırakın haykırayım
Açın şu ağzımı
Çekin ellerinizi üstümden
Kulaklarım duyuyor hala
Her adımım
Sesini duydum yine
Ayağım deydi sana toprağım
Yani bir daha göremiyecekmiyim seni
Göklere selam veren dağlarını
Toprağını biçmiş derelerini
Kardeşe ağıt pepuk
Bir daha duymayacakmıyım sesini
Pepuk kuşu ağla
Birde benim için ağla
Birde bana ağıt yak
Hoşçakalın

Hoşçakal Dersim
Ama unutma
Yüreği acıyla dolmuş toprağıma
Uğruna ağıtlar yakılmış sana
Sevdaya , sevgiliye hasret yiğitlerine
Elbet yolum çevrilir
Bekle yollarımı pepuk kuşu
Ezik durma artık halkım
Aç kollarını barışa dersim